Ustalenie kwoty alimentów, gdy dziecko i matka mieszkają w nieruchomości ojca

Przesłanki alimentów, zasada równiej stopy życiowej rodziców i dziecka

Kwestie związane z obowiązkiem alimentacyjnym określa ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r., poz. 1359; zwana w skrócie K.r.o.). Przesłanki wyznaczające zakres świadczeń alimentacyjnych zostały określone w art. 135 § 1 K.r.o., który stanowi, że zakres tych świadczeń zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, przy czym zgodnie z art. 133 § 1 K.r.o. rodzice są obowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Przepis ten statuuje, wedle ugruntowanego w orzecznictwie poglądu, zasadę równej stopy życiowej rodziców i dzieci (por. orzeczenie Sądu Najwyższego z 5 stycznia 1956 r., III CR 919/55, OSNCK 1957/3/74; tak też uchwała pełnego składu Izby Cywilnej Administracyjnej Sądu Najwyższego z 16 grudnia 1987 r., III CZP 91/86 – teza IV, OSNCP 1988 nr 4 poz. 42).

Zaspokajanie potrzeb dziecka obowiązkiem obojga rodziców

Określony w art. 133 § 1 K.r.o. obowiązek przyczyniania się do zaspokajania potrzeb dziecka spoczywa w równym stopniu na obojgu rodzicach. Jak podniesiono wyżej, zakres obowiązku rodzica w zaspokajaniu potrzeb dziecka wyznaczają usprawiedliwione potrzeby uprawnionego oraz możliwości majątkowe i zarobkowe zobowiązanego do świadczeń alimentacyjnych. Przez usprawiedliwione potrzeby rozumieć należy nie tylko te podstawowe zapewniające minimum egzystencji, ale również i te, których zaspokojenie zapewni dziecku – odpowiedni do wieku i uzdolnień – prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy. Możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego określają natomiast zarobki i dochody, jakie uzyskiwałby przy pełnym wykorzystaniu swych sił fizycznych i umysłowych, nie zaś rzeczywiste zarobki i dochody (por. uchwała Sądu Najwyższego z 16 grudnia 1987 r., III CZP 91/86 , OSNCP 1988, poz. 42).

Ustalenie alimentów na dziecko w drodze ugody sądowej

Warto byłoby, aby ustalił Pan swój obowiązek alimentacyjny w drodze np. ugody sądowej. W celu jej zawarcia mógłby Pan skierować powództwo do sądu o ustalenie istnienia obowiązku alimentacyjnego względem małoletniego w kwocie x oraz wskazać w treści pozwu, że chciałby Pan zawrzeć ugodę w tej sprawie. Jeżeli porozumie się Pan z mamą dziecka co do kwoty, to warto byłoby dołączyć takie porozumienie do pozwu, tak aby sąd widział, że porozumienie między Państwem jest możliwe.

Jak obliczyć wysokość alimentów?

Odnośnie kwoty, którą można byłoby wskazać jako alimenty na Pana syna, pomocne byłoby dokładne zestawienie wydatków i kosztów związanych z jego utrzymaniem. Należy uwzględnić koszty comiesięczne, jak i roczne (np. urodziny, wypoczynek wakacyjny), a także koszty związane z utrzymaniem mieszkania w przeliczeniu na dziecko, tj. jeżeli dwie osoby mieszkają w mieszkaniu, to koszty związane z małoletnim to ½ kosztów wskazanych. Całkowity koszt utrzymania dziecka należy podzielić na pół i uzyskana kwota to średnia wysokość alimentów, którą powinien Pan zaproponować. Należy ją również odnieść do posiadanych przez Pana możliwości zarobkowych i majątkowych.

Jeśli mama z dzieckiem wyprowadzą się z Pana domu, to nie uwzględnia Pan kosztów związanych z utrzymaniem mieszkania w przeliczeniu na syna. Natomiast zasada wyliczenia jest taka sama – otrzymaną sumę dzieli Pan na dwa i ta kwota to średnia wysokość alimentów.

Proszę pamiętać, że jeżeli chodzi o alimenty, to tylko wchodzą tutaj w grę wydatki obciążające małoletniego, tj.:

1. odpowiednia kwota (proporcjonalna) za prąd, gaz, wodę, media; koszt wynajęcia nieruchomości nie wlicza się do świadczeń alimentacyjnych; podobnie jak podatek od nieruchomości;
2. koszt samochodu tj. benzyny, gazu można wliczyć do alimentów, ale tylko wówczas i w takim zakresie kiedy spalanie tej benzyny/gazu obejmuje np. koszt dojazdów dziecka na zajęcia dodatkowe.

To, co bierzemy pod uwagę przy alimentach, to tylko wydatki związane z dzieckiem.