Przeprowadzka dziecka do rodzica a dalsze alimenty

Dwoje dzieci i przeprowadzka jednego

Córka jest pełnoletnia, więc alimenty i ich kwota zależą wyłącznie od niej. Matka już nie dysponuje nimi. Alimenty mogą być płacone na konto czy rękę córki. Fakt, że córka wyprowadziła się z domu, nie wpłynie na wysokość alimentów na młodsze dziecko.

Zgodnie z treścią art. 135 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego „zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, a wykonywanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, może polegać także, w całości lub w części, na osobistych staraniach o jego utrzymanie lub wychowanie”.

Zakres potrzeb dziecka, których zaspokajanie jest obowiązkiem rodziców, ustanawia przepis art. 96. W związku z powyższym rodzice zobowiązani są zapewnić dzieciom, które nie są w stanie utrzymać się samodzielnie, zaspokojenie potrzeb w zakresie wyżywienia, odzieży, środków higieny, potrzeb szkolnych oraz leczenia.

Uchylenie obowiązku alimentacyjnego

Należy podkreślić, iż rodzice mogą być zwolnieni od świadczeń alimentacyjnych w stosunku do dziecka tylko wtedy, gdy dziecko posiada własny majątek, a dochody z tego majątku wystarczają na całkowite pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Zgodnie z art. 133 § 1 rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymywać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. W orzecznictwie przyjął się pogląd, że jeżeli dzieci są już dorosłe, wówczas istnienie ich uprawnienia do alimentów zależy od sytuacji ekonomicznej rodziców i od tego, czy dziecko czyni starania, by ekonomicznie się usamodzielnić (art. 133 § 3). Rodzice mogą bowiem uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się.

Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka nie jest ograniczony przez żadne sztywne terminy, a w szczególności przez termin dojścia alimentowanego do pełnoletności. Trwa on do chwili osiągnięcia przez dziecko zdolności do samodzielnego utrzymania się, to więc kryterium decyduje o wygaśnięciu tego obowiązku. Nie jest też związany ze stopniem wykształcenia w tym sensie, że nie ustaje z chwilą osiągnięcia przez alimentowanego podstawowego lub średniego wykształcenia (patrz wyrok SN z dn. 14.11.1997 r. , sygn. akt III CKN 257/99).

Sąd nie obniży Panu alimentów na młodsze dziecko, ale skoro córka nie mieszka z matką, może ją pozwać o alimenty.