Pełnoletni syn zmienił adres i nie odbiera alimentów, co robić?

Obowiązek alimentacyjny rodzica wobec pełnoletniego dziecka

Jeżeli dziecko, na które łożył Pan wcześniej alimenty do rąk matki, uzyskało pełnoletność, obecnie powinien Pan się z nim skontaktować i uzyskać informację o sposobie bezpośredniego wysyłania mu alimentów – czy to na konto bankowe, czy przekazem.

Nie podał Pan, ile lat ma syn, czy właśnie skończył 18 lat, ale proszę pamiętać, że obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka nie jest ograniczony żadnym sztywnym terminem i nie ustaje w związku z osiągnięciem przez dziecko określonego wieku lub stopnia wykształcenia. Zasadniczą okolicznością, od której zależy trwanie bądź ustanie tego obowiązku jest to, czy dziecko jest w stanie utrzymać się samodzielnie. Rodzice mogą być zobowiązani świadczyć alimenty dziecku pełnoletniemu w szczególności, jeżeli kształci się, jest dotknięte niepełnosprawnością lub chorobą. W orzecznictwie wskazuje się, że orzekając o tym obowiązku należy brać pod uwagę, czy osobiste zdolności i cechy charakteru dziecka pełnoletniego pozwalają na rzeczywiste kontynuowanie przez nie kształcenia.

Jak wynika z powyższego, uprawniony do uzyskiwania alimentów pozostaje nim dopóty, dopóki nie jest w stanie sam się utrzymać – bez znaczenia jest fakt uzyskania pełnoletności. Alimenty zostały uzyskane przez dziecko, gdy było niepełnoletnie, a więc nie posiadało pełnej zdolności do czynności prawnej. Było wtedy reprezentowane w sądzie przez rodzica – matkę i na jej konto (do jej rak) wysyłane były dotychczas alimenty, albowiem zazwyczaj w wyroku znajduje się stwierdzenie, iż „alimenty płatne są do rąk matki (ojca) do dnia…”. Natomiast z chwilą osiągnięcia pełnoletności dziecko może już samo się reprezentować, ponieważ uzyskało pełną zdolność do czynności prawnych. Jednak z tego powodu nie ma konieczności zmieniania orzeczenia sądu, albowiem, jak wynika z uchwały SN z dnia 16 kwietnia 1977 r., zdarzenie osiągnięcia przez dziecko pełnoletności nie wymaga stwierdzenia orzeczeniem sądu, do odbioru przez dziecko świadczeń wystarczające są dokumenty stanu cywilnego (III CZP 14/77). Dlatego też sąd nie będzie ingerował, komu zobowiązany ma płacić alimenty.

Alimenty na konto lub do rąk własnych uprawnionego

Z uwagi na powyższe, od momentu uzyskania pełnoletności, a więc uzyskania pełnej zdolności do czynności prawnej, dziecko uprawnione jest do samodzielnego pobierania alimentów. Alimenty nie powinny więc być dostarczane do rąk matki lub na jej konto, a do rąk dziecka lub na jego konto bankowe. Dlatego najlepszym dla Pana rozwiązaniem jest nawiązanie kontaktu z dzieckiem i pozyskanie informacji, gdzie i w jaki sposób ma Pan dostarczać alimenty.

Wierzyciel (uprawniony do alimentów) pozostający w zwłoce

Gdyby jednak to się nie udało, aby uwolnić się od ewentualnego postępowania egzekucyjnego, w zasadzie pozostają Panu tylko dwa rozwiązania: Może Pan:

• albo wpłacić równowartość sumy 6-miesięcznych alimentów do depozytu sądowego i w tym zakresie złożyć wniosek do sądu – jest to praktykowane przy postępowaniu egzekucyjnym;
• albo założyć powództwo o uchylenie obowiązku alimentacyjnego –w przypadku bowiem braku adresu dziecka dojdzie do doręczenia przez komornika, który pomoże odnaleźć Pańskiego syna.

Zgodnie z treścią art. 486 Kodeksu cywilnego:

§ 1. W razie zwłoki wierzyciela dłużnik może żądać naprawienia wynikłej stąd szkody; może również złożyć przedmiot świadczenia do depozytu sądowego.

§ 2. Wierzyciel dopuszcza się zwłoki, gdy bez uzasadnionego powodu bądź uchyla się od przyjęcia zaofiarowanego świadczenia, bądź odmawia dokonania czynności, bez której świadczenie nie może być spełnione, bądź oświadcza dłużnikowi, że świadczenia nie przyjmie.