Czy pełnoletnia córka w ciąży z partnerem nadal ma prawo do alimentów od ojca?

Wygaśnięcie obowiązku alimentacyjnego

W mojej ocenie nie powinien Pan płacić już alimentów. Nie ma przepisu, który określa wiek dziecka, ale przyjmuje się, że po ukończeniu nauki i osiągnięciu 25 lat obowiązek alimentacyjny wygasa.

Nie może Pan jednak zaprzestać płacenia bez odpowiedniego wyroku u w zakresie zniesienia obowiązku alimentacyjnego. Powinien Pan zatem wystąpić do sądu z pozwem o uchylenie obowiązku alimentacyjnego. Pozew należy złożyć w sądzie właściwym ze względu na zamieszkanie córki. Do pozwu należy dołączyć akt urodzenia dziecka oraz ostatni wyrok, w którym były zasądzone na dziecko alimenty.

Prawo nie reguluje ani wieku dziecka, do którego rodzić jest zobowiązany do alimentacji, ani nie uzależnia tego obowiązku od zawarcia związku małżeńskiego czy partnerskiego przez dziecko. Zgodnie z prawem obowiązek alimentacyjny nie jest ograniczony przez żaden sztywny termin.

Samodzielne utrzymywanie się

Alimenty od rodziców przysługują tak długo, jak długo dziecko nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Długość trwania obowiązku alimentacyjnego rodzica wobec dziecka określa art. 133 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Zgodnie z jego treścią rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Z definicji obowiązku alimentacyjnego rodziców względem dziecka (utrzymanie i wychowanie) wynika zatem, iż obowiązek ten ustaje dopiero wówczas, gdy dziecko osiągnie samodzielność życiową.

Zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie poglądem, obowiązek alimentacyjny przewidziany w art. 133 § 1 wygasa z chwilą osiągnięcia przez dziecko odpowiedniego stopnia fizycznego i umysłowego rozwoju, potrzebnego do usamodzielnienia się i do uzyskania środków utrzymania z własnej pracy i z własnych zarobków (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 sierpnia 1980 r., sygn. akt III CRN 144/80). Osiągnięcie samodzielności życiowej z reguły łączy się zatem z możliwością podjęcia pracy zarobkowej po osiągnięciu odpowiedniego wieku.

Należy zauważyć, iż wiek dziecka nie przesądza o istnieniu bądź nieistnieniu obowiązku alimentacyjnego, lecz możliwości dziecka do samodzielnego utrzymania się, dochody z jego majątku, a także niedostatek (wyrok NSA w Łodzi z 16.10.2003 r., sygn. akt I SA/Łd 788/02).

W myśl art. 133 § 3 rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się.