Pobyt za granicą a opieka nad matką

Obowiązek alimentacyjny wobec matki

Zgodnie z treścią art. 128 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego „obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo”.

Zgodnie natomiast z treścią art. 129:

„§ 1. Obowiązek alimentacyjny obciąża zstępnych przed wstępnymi, a wstępnych przed rodzeństwem; jeżeli jest kilku zstępnych lub wstępnych – obciąża bliższych stopniem przed dalszymi.

§ 2. Krewnych w tym samym stopniu obciąża obowiązek alimentacyjny w częściach odpowiadających ich możliwościom zarobkowym i majątkowym”.

Mając na uwadze powyższe, jeżeli Pani mama popadła w niedostatek i nie ma możliwości zaspokoić swoich usprawiedliwionych potrzeb, to zgodnie z powyższą regulacją jest Pani zobowiązana wraz z rodzeństwem do pokrywania obowiązku alimentacyjnego.

W konsekwencji przytoczonej regulacji (art. 129 § 2) uprawniony może żądać alimentów od jednego z kilku zobowiązanych w tym samym stopniu tylko w przypadającej na niego części, chociażby był on w stanie zaspokoić alimenty w całości, chyba że istnieją przeszkody uniemożliwiające uzyskanie alimentów od pozostałych.

Wspólne łożenie dzieci na matkę

Z uwagi na powyższe Pani mama nie może domagać się całości alimentów od Pani lub tylko od siostry, bowiem każda z Pań powinna w niniejszym obowiązku partycypować w równych udziałach. Obowiązek alimentacyjny wynika z pokrewieństwa oraz z innych więzi o charakterze osobistym, z którymi ustawodawca wiąże jego istnienie. Komentowany artykuł przewiduje, że obowiązek alimentacyjny obciąża krewnych w linii prostej (zstępnych i wstępnych), bez ograniczeń dotyczących stopnia pokrewieństwa. Obciąża także rodzeństwo, w tym przyrodnie.

Obowiązek alimentacyjny nie obciąża innych krewnych w linii bocznej. Treścią obowiązku alimentacyjnego jest dostarczanie uprawnionemu środków utrzymania, a zatem środków niezbędnych do zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb (przede wszystkim w zakresie wyżywienia, utrzymania mieszkania, odzieży, leczenia, higieny osobistej). W wypadku małoletnich dzieci obowiązek alimentacyjny polega także na zapewnieniu środków wychowania, czyli środków służących odpowiedniemu rozwojowi umysłowemu i fizycznemu dziecka.

Świadczenie w naturze – opieka nad matką

Roszczenie o świadczenia alimentacyjne powstaje dopiero, gdy zaktualizują się wszystkie ustawowe przesłanki alimentacji. Kodeks rodzinny i opiekuńczy w zasadzie nie reguluje sposobu dostarczania środków utrzymania i wychowania. W orzecznictwie podkreśla się, że dopuszczalna jest każda postać świadczeń alimentacyjnych. Mogą być to świadczenia pieniężne lub w naturze. Wybór właściwej postaci świadczenia powinien odpowiadać celowi, jakiemu służy obowiązek alimentacyjny oraz uwzględniać okoliczności konkretnego przypadku. Należy zatem wybrać tę postać, która najlepiej zabezpiecza interesy uprawnionego i nie jest szczególnie dotkliwa dla zobowiązanego.

Z uwagi na powyższe, jeżeli nie jest Pani w stanie świadczyć obowiązku opieki w naturze, proponuję partycypować w kosztach utrzymania mamy i porozumieć się w tym zakresie z siostrą. Uchylanie się od tego obowiązku może doprowadzić bowiem do wystąpienia przez siostrę z regresem alimentacyjnym na drodze sądowej.