Czy moje zarobki będą liczone przy alimentach?

Obowiązek alimentacyjny

Zgodnie z art. 133 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy „rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania”. Nałożony na rodziców obowiązek alimentacyjny w stosunku do własnego dziecka podlega regulacji specjalnej i uprzywilejowanej. Ta forma uprzywilejowania wyraża się między innymi w tym, że obowiązek rodziców dostarczania środków utrzymania i wychowania trwa dopóty, dopóki dziecko nie zdobędzie kwalifikacji zawodowych niezależnie od osiągnięcia wieku.

Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka nie jest ograniczony żadnym sztywnym terminem, zarówno co do wieku, jak i stopnia edukacji osiągniętej przez dziecko, a jedynie przesłanką nabycia zdolności do samodzielnego utrzymania się. Zgodnie ze stanowiskiem judykatury oraz doktryny obowiązek rodziców dostarczania środków utrzymania i wychowania trwa dopóty, dopóki dziecko nie zdobędzie kwalifikacji zawodowych niezależnie od osiągnięcia wieku. Zgodnie z ustaloną liną orzeczniczą rodzice powinni utrzymywać dziecko, dopóki uczy się zgodnie ze swoimi uzdolnieniami. Co do zasady przyjmuje się, że granicą jest ukończenie studiów wyższych ponieważ uprawnienie do otrzymania środków utrzymania od rodziców po osiągnięciu pełnoletniości ma służyć zdobyciu odpowiedniego wykształcenia, a tym samym możliwości samodzielnego finansowego utrzymania się na odpowiednim poziomie. Nie ma jednak na celu umożliwienia pełnej realizacji rozwoju osobowości, a także zdobycia za wszelką cenę wybranego przez dziecko zawodu, w przypadkach, kiedy jego zdobycie jest nadmiernie rozciągnięte w czasie, względnie nie ma możliwości przewidzenia kiedy nastąpi koniec szkolenia (vide: wyrok SN z 12.02.1998 r., sygn. akt I CKN 499/97).

Obowiązek alimentacyjny

Zgodnie z art. 133 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy „rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania”. Nałożony na rodziców obowiązek alimentacyjny w stosunku do własnego dziecka podlega regulacji specjalnej i uprzywilejowanej. Ta forma uprzywilejowania wyraża się między innymi w tym, że obowiązek rodziców dostarczania środków utrzymania i wychowania trwa dopóty, dopóki dziecko nie zdobędzie kwalifikacji zawodowych niezależnie od osiągnięcia wieku.

Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka nie jest ograniczony żadnym sztywnym terminem, zarówno co do wieku, jak i stopnia edukacji osiągniętej przez dziecko, a jedynie przesłanką nabycia zdolności do samodzielnego utrzymania się. Zgodnie ze stanowiskiem judykatury oraz doktryny obowiązek rodziców dostarczania środków utrzymania i wychowania trwa dopóty, dopóki dziecko nie zdobędzie kwalifikacji zawodowych niezależnie od osiągnięcia wieku. Zgodnie z ustaloną liną orzeczniczą rodzice powinni utrzymywać dziecko, dopóki uczy się zgodnie ze swoimi uzdolnieniami. Co do zasady przyjmuje się, że granicą jest ukończenie studiów wyższych ponieważ uprawnienie do otrzymania środków utrzymania od rodziców po osiągnięciu pełnoletniości ma służyć zdobyciu odpowiedniego wykształcenia, a tym samym możliwości samodzielnego finansowego utrzymania się na odpowiednim poziomie. Nie ma jednak na celu umożliwienia pełnej realizacji rozwoju osobowości, a także zdobycia za wszelką cenę wybranego przez dziecko zawodu, w przypadkach, kiedy jego zdobycie jest nadmiernie rozciągnięte w czasie, względnie nie ma możliwości przewidzenia kiedy nastąpi koniec szkolenia (vide: wyrok SN z 12.02.1998 r., sygn. akt I CKN 499/97).

Zmiana wysokości alimentów

Odnosząc się do kwestii zwiększenia alimentów, to wskazać należy, że zgodnie z art. 138, stanowiącym, że przesłanką żądania zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego jest wystąpienie „zmiany stosunków”. Aby ocenić, czy ta zmiana nastąpiła, sąd dokonuje porównania stosunków istniejących w chwili orzekania ze stosunkami istniejącymi uprzednio, a stanowiącymi podstawę ustalenia zakresu świadczeń alimentacyjnych w poprzednim orzeczeniu lub też zawartej ugodzie. Wskazać należy, że zarówno w doktrynie jak i orzecznictwie „zmiana stosunków”, o której mowa w art. 138, wynika albo ze zwiększenia się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, albo ze zmniejszenia się możliwości majątkowych i zarobkowych zobowiązanego. Nie każda zmiana w zakresie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego uzasadnia zastosowanie art. 138. Użycie tego przepisu uzasadnia jedynie taka zmiana, która jest istotna. Ponadto zmiana tych stosunków, zgodnie z przyjętym stanowiskiem Sądu Najwyższego w wytycznych Sądu Najwyższego w zakresie orzekania w sprawach o alimenty (uchwała z dnia 16 grudnia 1987 r.), musi mieć charakter trwały.

Rozdzielność majątkowa a dochody żony

Proszę jednak pamiętać, że to dochody rodziców dziecka mają znaczenie przy określeniu obowiązku alimentacyjnego. Sąd nie zobowiąże Pani do wskazywania, jakie Pani ma dochody, ponieważ nie jest Pani stroną w sprawie. Natomiast podczas rozprawy Pani małżonek będzie pytany o to, czy razem prowadzicie Państwo gospodarstwo domowe. Wówczas małżonek powinien powiedzieć, że takiego gospodarstwa nie prowadzicie i że macie Państwo orzeczoną rozdzielność majątkową. Nic poza to nie będzie wymagane.

Zmiana wysokości alimentów

Odnosząc się do kwestii zwiększenia alimentów, to wskazać należy, że zgodnie z art. 138, stanowiącym, że przesłanką żądania zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego jest wystąpienie „zmiany stosunków”. Aby ocenić, czy ta zmiana nastąpiła, sąd dokonuje porównania stosunków istniejących w chwili orzekania ze stosunkami istniejącymi uprzednio, a stanowiącymi podstawę ustalenia zakresu świadczeń alimentacyjnych w poprzednim orzeczeniu lub też zawartej ugodzie. Wskazać należy, że zarówno w doktrynie jak i orzecznictwie „zmiana stosunków”, o której mowa w art. 138, wynika albo ze zwiększenia się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, albo ze zmniejszenia się możliwości majątkowych i zarobkowych zobowiązanego. Nie każda zmiana w zakresie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego uzasadnia zastosowanie art. 138 . Zastosowanie tego przepisu uzasadnia jedynie taka zmiana, która jest istotna. Ponadto zmiana tych stosunków, zgodnie z przyjętym stanowiskiem Sądu Najwyższego w wytycznych Sądu Najwyższego w zakresie orzekania w sprawach o alimenty (uchwała z dnia 16 grudnia 1987 r.), musi mieć charakter trwały.

Rozdzielność majątkowa a dochody żony

Proszę jednak pamiętać, że to dochody rodziców dziecka mają znaczenie przy określeniu obowiązku alimentacyjnego. Sąd nie zobowiąże Pani do wskazywania, jakie Pani ma dochody, ponieważ nie jest Pani stroną w sprawie. Natomiast podczas rozprawy Pani małżonek będzie pytany o to, czy razem prowadzicie Państwo gospodarstwo domowe. Wówczas małżonek powinien powiedzieć, że takiego gospodarstwa nie prowadzicie i że macie Państwo orzeczoną rozdzielność majątkową. Nic poza to nie będzie wymagane.