Część alimentów na dzieci w formie zakupów

Zmiana alimentów

Rodzice – bez angażowania sądu – mogą ustalić w formie ugody alimenty w dowolnej kwocie, dowolnej konfiguracji. O ile oboje się na to zgodzą. Skoro ustalili obecnie alimenty w formie finansowej, zmiana na alimenty w formie rzeczowej powinna obejmować zgodę obojga rodziców.

Zasady ustalania alimentów

Obowiązek alimentacyjny polega na dostarczaniu środków utrzymania, a w razie potrzeby także środków wychowania. O zakresie obowiązku alimentacyjnego decydują w każdym razie usprawiedliwione potrzeby uprawnionego (art. 135 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można jednoznacznie zdefiniować, ponieważ nie ma jednego stałego kryterium odniesienia. Rodzaj i rozmiar tych potrzeb jest uzależniony od cech osoby uprawnionej oraz od splotu okoliczności natury społecznej i gospodarczej, w których osoba uprawniona się znajduje. Nie jest możliwe ustalenie katalogu usprawiedliwionych potrzeb podlegających zaspokojeniu w ramach obowiązku alimentacyjnego i odróżnienie ich od tych, które jako przejaw zbytku lub z innych przyczyn nie powinny być uwzględnione. W każdym razie zakres obowiązku alimentacyjnego wyznaczać będą poszczególne sytuacje uprawnionego i zobowiązanego, konkretne warunki społeczno-ekonomiczne oraz cele i funkcje obowiązku alimentacyjnego. Dopiero na tym tle będzie można określić potrzeby życiowe - materialne i intelektualne uprawnionego.

Część alimentów w formie rzeczowej

Jeśli sprawa trafi do sądu – sąd nie orzeknie alimentów w formie rzeczowej. Jednak rodzice zgodnie mogą taką formę wybrać i ustalić.

Jak wynika z treści pozwu, podstawę prawną żądania stanowi przepis art. 128 ustawy z dnia 25 lutego 1964 roku Kodeks rodzinny i opiekuńczy, art. 133 § 1 i art. 135 § 1 i 2.

Utrzymanie i troska o dzieci

Stosownie do dyspozycji przepisu art. 128 obowiązek alimentacyjny, czyli obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania, obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo. Znaczenie zasadnicze ma również treść przepisu art. 133 § 1, z którego wynika, że rodzice są obowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Zgodnie z treścią przepisu art. 96 § 1 rodzice obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotowywać je należycie do pracy dla dobra społeczeństwa odpowiednio do jego uzdolnień. Obowiązek alimentacyjny stanowi konkretyzację tych zasad ogólnych, a jego zakres określają przepisy art. 135 § 1 i 2. Zgodnie z ich treścią zakres obowiązku alimentacyjnego zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego wobec dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego, w takim przypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.

Uzgodnienie przekazywania części alimentów w formie zakupów

Ponieważ zakres obowiązku alimentacyjnego ma odpowiadać aktualnemu zakresowi potrzeb osoby uprawnionej, gdyż alimenty mają służyć zabezpieczeniu bieżących potrzeb. Choć zwyczajowo przyjęło się, że rodzic, który nie zajmuje się na co dzień dzieckiem, łoży na jego utrzymanie w formie pieniężnej. Niemniej jednak nie można zabronić rodzicowi udziału w wychowaniu dziecka i jego utrzymaniu poprzez przekazywanie małoletniemu odzieży, obuwia czy zabawek. Faktem bowiem jest, że rodzice powinni współdziałać dla dobra dziecka i konsultować wydatki na jego rzecz tak, aby jeden rodzic mógł swój obowiązek alimentacyjny realizować także w formie rzeczowej. Ale wymaga to uzgodnienia obu stron.